Έλληνες! Επιβιβαστείτε στο διαστημόπλοιο της ανάπτυξης! Πιο γρήγορο από το Μιλένιουμ Φάλκον, πιο άνετο από το Σταρ Τρεκ -και ο κυβερνήτης του δεν έχει μυτερά αφτιά! Πετύχαμε να βαφτίσουμε «ναι» το όχι», ξεπεράσαμε τα capital controls, φέραμε τη συμφωνία του Ιουλίου, επώδυνη, ναι, δύσκολη, οπωσδήποτε, περάσαμε του λιναριού τα πάθη και τώρα είμαστε έτοιμοι! Εκτόξευση σε 5, 4, 3, 2, 1!

ΜΠΟΥΜ!.. και πάλι πίσω στον Ιούλιο του 2015. 

Δεν ανεβήκαμε στο διαστημόπλοιο ούτε μπήκαμε σε «τροχιά ανάπτυξης» με την επί μακρόν διαπραγμάτευση. Σε χρονομηχανή μπήκαμε και βγήκαμε εκεί, στον Ιούλιο του 2015, στην ίδια σκηνή, να μας λένε ότι θα κάνουμε «Ανάσταση» με το τέλος της αξιολόγησης που δεν έρχεται, το άτιμο! Μπερδεμένοι, κουρασμένοι, ξεπαραδιασμένοι, σαστισμένοι και άδειοι, ζούμε καταστάσεις που τις έχουμε ξαναζήσει. Θεατές στο ίδιο έργο ξανά και ξανά.

Και το έργο; «Το κυβερνητικό αδιέξοδο». Δράμα. Η κάθαρση θα έρθει με δημοψήφισμα, εκλογές, ανασχηματισμό ή οικουμενική πάλι.

Για ακόμα μία φορά, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Παρά τη συμφωνία του Ιουλίου, παρά τα επώδυνα μέτρα, παρά τις συνεχείς επαφές, τις τηλεδιασκέψεις, τα τηλεγραφήματα, τις επισκέψεις των δανειστών, βρεθήκαμε σε μια φάση -και πάλι- που οι δανειστές ζητούν όχι μόνο πιο πολλά μέτρα, αλλά και μέτρα μελλοντικά, εντελώς ενάντια στο Σύνταγμά μας και σε κάθε δημοκρατικό Σύνταγμα.

Αλλά, για σταθείτε. Τον χαλάνε τα μέτρα «κάβα» τον Τσίπρα. Μάλλον, όμως, ο Τσίπρας δεν άκουσε τη μαμά του όταν του είπε να προσέχει πού βάζει την υπογραφή του. Να θυμίσουμε στον Τσίπρα, λοιπόν, ότι υπέγραψε τον νόμο 4336/2015 (aka μνημόνιο 3) που λέει: «Οι αρχές δεσμεύονται να λάβουν περαιτέρω διαρθρωτικά μέτρα τον Οκτώβριο του 2016, αν κριθούν αναγκαία για να διασφαλιστούν οι στόχοι του 2017 και του 2018. Τα εν λόγω μέτρα θα περιλαμβάνουν τις αμυντικές δαπάνες, την προγραμματισμένη μεταρρύθμιση του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και το πάγωμα των υποχρεωτικών δαπανών». Όπου «υποχρεωτικές δαπάνες» οι μισθοί και οι συντάξεις που θα κοπούν αυτόματα αν δεν βγαίνουν τα νούμερα. Και τα δικά μας «νούμερα» πήγαν και υπέγραψαν τότε κάτι που δεν μπορούν να το εφαρμόσουν όχι μόνο επειδή είναι αντισυνταγματικό -βέβαια, θα πεις, μήπως γνωρίζουν και το Σύνταγμα;- αλλά είναι και απολύτως αδύνατον να εφαρμοστεί.

Και τι ζητεί η κυβέρνηση για άλλη μία φορά; Πολιτική λύση και Σύνοδο Κορυφής. Θέατρο που κοστίζει στη χώρα. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων με το Grexit και τη χρεοκοπία επέστρεψαν.

Και φτάνει Μεγάλη Τετάρτη και ο Γιουνκέρ βγαίνει από τα αριστερά στο ΔΝΤ για τα μέτρα «κάβα» και λέει ότι καμία δημοκρατία στον κόσμο δεν είναι δυνατόν να υπογράψει μέτρα ex ante, διότι είναι αντιδημοκρατικό και μη λογικό, όπως ανέφερε.

Ούτε ο κ. Γιουνκέρ είχε διαβάσει τι υπέγραφαν πέρυσι τον Ιούλιο; Ή μήπως περίμενε την ευκαιρία να τα βάλει με το ΔΝΤ; Διότι είναι πια ξεκάθαρο ότι ΕΕ και ΔΝΤ δείχνουν τα δόντια τους με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα.

Το νέο Ασφαλιστικό, επίσης είναι αντισυνταγματικό, Ζαν-Κλοντ, όψιμε υπερασπιστή των ελληνικών θέσεων, αλλά αυτό δεν σε αφορά. Οι 17 φόροι επί του ίδιου ακινήτου, αντισυνταγματικοί κι αυτοί. Τα αποθεματικά των Ταμείων φαγωμένα από άλλες κυβερνήσεις χωρίς να ανοίξει ρουθούνι και οι ασφαλισμένοι στον δρόμο. Τα νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και τα σχολεία χωρίς δασκάλους. Οι Έλληνες χρωστούν 105 δισ. ευρώ  ήδη στο Δημόσιο, οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, οι συντάξεις που ζουν ολόκληρες οικογένειες εξαιτίας της ανεργίας κόβονται, 10.000 καταθετικοί λογαριασμοί κατάσχονται αυτομάτως κάθε μέρα, δεν έχει γίνει καμία κίνηση για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ο ιδιωτικός τομέας έχει αποδυναμωθεί πλήρως- και γνωρίζουν άπαντες σε Ευρώπη και εδώ μέσα ότι ούτε με τα επιπλέον μέτρα θα βγουν τα νούμερα.

Ο Τσίπρας κοιμήθηκε αριστερός ως αντιπολίτευση και ξύπνησε νεοφιλελεύθερος ως κυβέρνηση, κάτι που δεν θα μπορεί να αρνηθεί τώρα που κοντοζυγώνει η ώρα. Διότι, τι θα πει; «Αμάρτησα για την Ελλάδα, ρε γαμώτο, και έγινα νεοφιλελέ;». Γι' αυτό προσέλαβαν Τόσκας και Βερναρδάκης δύο δημοσιογράφους που θα στοιχίσουν σε εμάς περί τα 60.000 ευρώ τον χρόνο. Ξέρει τι κάνει. Έχει να βαφτίσει κόκκινα πολλά μαύρα το παλικάρι... Αλλά κι αυτούς εμείς θα τους πληρώσουμε!