Όπως κάθε κράτος, έχει τη Σημαία του, το σύμβολό του, αυτό το κομμάτι πανί που αντιπροσωπεύει τα ιερά και τα όσιά του, έτσι και η Ελλάδα έχει τη Σημαία της που αποτελεί έμπνευση, καμάρι και όπλο.

Γιατί, κάθε Έλληνας αντρειωμένος δεν πολεμά ή δεν φιλά μόνο την τιμή της Πατρίδας και τα άρματά του, αλλά και τη Σημαία του. Γι΄ αυτή, κάθε πολίτης (ακόμη και ξένου κράτους) ριγά, δακρύζει, περηφανεύεται. Δεν υφίσταται λοιπόν θέμα αλλαγής των συμβόλων μας. Οι ιστορικοί, Σάθας, Παπαρρηγόπουλος, Καρολίδης, Κόκκινος, καθώς και ο Ασπρέας αναφέρουν ότι «Ο πολύς Σταθάς (αρχηγός στη Σύσκεψη των Καταδρομέων και Κλεφταρματολών Οπλαρχηγών στη Σκιάθο 1807), ο δημιουργός της περιφήμου «Μαύρης Μοίρας» το μόνον όπερ δεν είχε μαύρον εις τον αήττητον στολίσκον του, ήτο η σημαία του, ήτις ήτο κυανή μετά λευκού σταυρού».

Σ΄ αυτό συνεννούν ο ναύαρχος Αλεξανδρής, ο ναύαρχος Νικοτσάρας ο υποναύαρχος Θεοφανίδης, και ο Ζαφειρίου. Αλλά και ο Γερουλάνος στο βιβλίο του για τον Κολοκοτρώνη αναφέρει, ότι «οι καταδρομείς, στους οποίους περιλαμβανόταν κι ο Κολοκοτρώνης, για σημαία τους διάλεξαν την γαλανόλευκη, γαλάζια με άσπρο σταυρό..» Στη Σκίαθο επομένως πρωτοκατασκευάστηκε η Ελληνική Σημαία και ο Κ. Σάθας τονίζει ότι ο Σταθάς, «κατασκυεάσας ανεπέτασεν επί της ναυαρχίδος του την σημαίαν του Ελληνισμού». Όσοι δεν ίδρωσαν λοιπόν για την Ελλάδα να μην μπουν στον κόπο να ασχοληθούν με την Σημαία μας γιατί εμείς ξέρουμε ότι: «Μαύρο καράβι αρμένιζε στα μέρη της Κασσάνδρας είχε πανιά κατάμαυρα και τ΄ ουρανού παντιέρα». Έμαθα, ότι ξένη αλυσίδα τροφίμων – στα καταστήματά της , εδώ στην Ελλάδα – προτίθεται να αφαιρέσει από την Ελληνική Σημαία τον Σταυρό.

Ήλθε δηλαδή σε ένα άλλο κράτος – και αποφάσισε «ένας εμποράκος» – να το ξεγυμνώσει και από τα σύμβολά του, εκτός φυσικά, από το να το εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως. Αν εγώ παραποιήσω δημόσιο έγγραφο του κράτους μου διώκομαι νομικά ή όχι; Αν ναι, τότε να σεβαστούν ΟΛΟΙ τους κρατικούς θεσμούς. Αν όχι, αν δεν διώκομαι, τότε έχω κάθε δικαίωμα να παραποιώ τα πάντα. Ας μην φωνασκεί λοιπόν το κράτος κατά του εξαθλιωμένου Ελληνικού Λαού. «Είναι» πράγματι «άνθρωποι που την κακήν ώρα την έχουν μέσα τους» όπως λέει και ο Καρυωτάκης. Κι εμείς από την άλλη μεριά «δειλοί μοιραίοι κι΄άβουλοι αντάμα» (Κ. Βάρναλης), μαζί με ευνουχισμένους διανοούμενους, μικρούς ανίκανους και τυφλούς κυβερνήτες (Γ. Σεφέρης) που φοβούνται την μνήμη και την σκοτώνουν (Μ. Χατζιδάκις) και κάνουν «τεμενάδες», χάριν της οικονομικής πολιτικής, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η φτώχεια δεν έχει νόμισμα.

Ο Νομπελίστας λοιπόν Ελύτης λέει γι αυτή την αλλαγή «είναι η βαρβαρότητα. Την βλέπω να΄ ρχεται μεταμφιεσμένη κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του». Και όμως οι Έλληνες γνωρίζουν καλά ότι κανένα πρόβατο δεν σώθηκε βελάζοντας. Σ΄ εμάς λοιπόν του Έλληνες δεν μας φθάνει πια η ελπίδα, δεν θέλουμε ν΄ ακούσουμε άλλα λόγια, άλλες υποσχέσεις, άλλα τραγούδια. Εμείς θέλουμε να τραγουδήσουμε. Ανάγκη για μας είναι να ξυπνήσουμε «σ΄ έναν αιώνα όπου τα πουλιά ακόμη» θα «κελαηδούν Ελληνικά και νικητήρια» (Ελύτης). Ανάγκη είναι, να έχουμε κοινωνικό κράτος. Ανάγκη είναι να κρατάμε, εμείς, την ζωή στα χέρια μας.

Ανάγκη είναι να βαστάμε την πίστη μας και να σεβόμαστε την πίστη του κάθε πρόσφυγα ή λαθρομετανάστη χωρίς να δεχόμαστε κανενός είδους προσυλιτισμό ή ρατσισμό στον τόπο μας. Γιατί αν δεν το έχουν αντιληφθεί πολλοί, εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε ανεξιθρησκεία από το 313μ.Χ. – από το διάταγμα των Μεδιολάνων. Ανάγκη είναι να έχουμε την περίθαλψή μας. Ανάγκη είναι να μας προστατεύει το κράτος μας … … … κι΄ αν θέλετε, Ανάγκη είναι να «αφοδεύεις» (να χ…εις) και όχι οι εκλογές, οι ανασχηματισμοί, οι ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών, τα ψεύτικα δημοψηφίσματα… Οι Έλληνες δεν κλέβουν την εφορία, δεν κλέβουν το δημόσιο. Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ. «Γιατί ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί. Ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή» (Σουρής). Ζητούμε λοιπόν να μην αφαιρεθεί από την Ελληνική Σημαία ο Σταυρός. Η γαλανόλευκη θωριά της πρέπει να μείνει σαν το γέλιο του πελάγου και του ουρανού. Γιατί «αυτό είναι το ιερό πανί που όταν περνάει μπροστά μας υγραίνονται τα βλέφαρα και σπαρταράει η καρδιά μας».

«Κι ο Σταυρός που λαμπυρίζει στην ψιλή» της «κορυφή, είν΄ ο φάρος που φωτίζει μίαν ελπίδα μας κρυφή». Η Σημαία είναι το καμάρι μας και συνάμα το φυλαχτό μας. Είναι σύμβολο ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κάθε ελεύθερου κράτους. Γιατί το δικό μας κράτος εκτός από το να εξευτελίζεται ο λαός του θα πρέπει να ποδοπατηθεί και η Σημαία του; Αυτοί που ζητούν κάτι τέτοιο, τόσο πολύ φοβούνται την Ελλάδα;

Ναι μας φοβούνται γιατί «Δυο κυματάκια θάλασσα Δυο συννεφάκια χιόνι κι΄ ένα σταυρό μεσούρανα ψηλά η πατρίδα υψώνει» Η Ελλάδα δεν είναι γήπεδο, για να έρχεται ο καθένας να κουνάει κάθε λογής σημαιάκι και να διατυμπανίζει διάφορα σλόγκαν. Ούτε οι Έλληνες είναι οι μαζορέτες τους και τα γιουσουφάκια τους. Λοιπόν έχουμε δικαίωμα να διατηρήσουμε το τρισένδοξο σύμβολό μας, την τιμή μας, την Ελληνική μας Σημαία. Όταν – κατά καιρούς – ξένοι- αριστεύσαντες μαθητές, δεν ντρέπονται να κρατούν τη δικιά μας σημαία (και το δικαιούνται) αλλά παρελαύνουν με καμάρι, γιατί εμείς θα πρέπει να την κουτσουρέψουμε, να την μπαλώσουμε, να την συρρικνώσουμε, να την εξευτελίσουμε; Η Σημαία μας δεν είναι κουρελόπανο. «Ω ΣΗΜΑΙΑ! Εισ΄ Ελλάδα! Μ΄ ένα «ταν» ή «επί τας» Των προγόνων μας η δάδα Μια ιδέα την κρατάς».

ΧΑΙΡΕ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΜΑΣ

+ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΜΟΝΑΧΗ ΙΑΤΡΟΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΛΤΕΖΩΝ