Μπορούμε στ' αλήθεια να συνυπάρξουμε; Ο Άγιος Βασίλης, η δυτική Πρωτοχρονιά, η μουσουλμανική ορθότητα και η χριστιανική ηθική με τον ISIS στη μέση; Οι Τούρκοι πολίτες οι οποίοι στο Twitter απέδωσαν τον θάνατο των συμπολιτών τους στη θεία δίκη, και δεν θρηνούν τους 39 συμπολίτες τους θύματα του μακελάρη, νιώθουν τελικά πιο πολύ Τούρκοι ή ορθόδοξοι μουσουλμάνοι; Και τελικώς, αυτοί οι ίδιοι πολίτες, πόσο πραγματικά ανέχονται τους συμπολίτες τους που γιορτάζουν τη δυτική Πρωτοχρονιά με δυτικό τρόπο;

Ο τρομοκράτης που σκόρπισε τον θάνατο στον in και πολυσύχναστο χώρο διασκέδασης στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης και ο ISIS ήταν ξεκάθαροι: Είστε μουσουλμάνοι, δεν θα γιορτάζετε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς παρέα με τον Baba Noel, όπως είναι ο Άγιος Βασίλης στα τουρκικά, επομένως η οργή του Αλλάχ θα πέσει στα κεφάλια σας. Οι αναρτήσεις στο τουρκικό Twitter, όμως, είναι πολύ πιο τρομακτικές από την επίθεση στην ντισκοτέκ του Βοσπόρου. Και τούτο διότι πολλοί Τούρκοι πολίτες έσπευσαν να δικαιολογήσουν την επίθεση στον χώρο διασκέδασης επειδή οι μουσουλμάνοι, ως μουσουλμάνοι, δεν έχουν καμία δουλειά να πίνουν αλκοόλ, να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά όπως οι Δυτικοί και να μην τιμούν τις δικές τους γιορτές και παρουσίασαν το γεγονός ως «θεία δίκη».

Πόσο μακριά από τις θέσεις του ISIS είναι αυτό;

Ο Γαβριήλ Χαρίτος, διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων και ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής, επισημαίνει ότι οι αντιδράσεις των Τούρκων στο Twitter για το πρώτο θύμα το μακελάρη ήταν τελείως διαφορετικές: Θρήνος για τον μεροκαματιάρη αστυνομικό που έκανε τη δουλειά του σκοτώθηκε άδικα, δηλαδή δεν συμμετείχε στην αμαρτωλή γιορτή. Ο ίδιος δημοσιεύει στο news247.gr προσωπικές φωτογραφίες από το 2011, όταν γιόρτασε τα Χριστούγεννα στην Πόλη, στις οποίες απεικονίζονται στίκερ και γκραφίτι που απεικονίζουν τον Baba Noel και από κάτω τη φράση «Τι σχέση έχουμε εμείς με τον Άγιο Βασίλη;» και παρατηρεί ότι «δεν φταίει για όλα ο Συριακός εμφύλιος, η αναθεωρητική πολιτική του Ερντογάν, οι Κούρδοι, ο νέο-οθωμανισμός του Νταβούτογλου (...) Η ισλαμική ηθική που αργά αλλά σταθερά καλλιεργείτο στην Τουρκία, τότε, παραμονές Χριστουγέννων του 2010 -εκφραζόταν με αθόρυβα και προσεκτικά στυλισαρισμένα γκράφιτι στα σοκάκια της τουριστικής Κωνσταντινούπολης. Φέτος, επτά χρόνια μετά - το ''ισλαμικώς ορθόν'' επιβλήθηκε με σφαίρες. Και δυστυχώς, η Ματωμένη Πρωτοχρονιά του 2017 ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί».

Αυτά, στην Τουρκία. Στη Γερμανία, οι περισσότερες καντίνες στα σχολεία και στα νοσοκομεία, σύμφωνα με δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου και δηλώσεις της αντιπολίτευσης, βγάζουν σιγά-σιγά από πέρυσι από τα μενού τους το χοιρινό, κι ας είναι το σήμα-κατατεθέν της γερμανικής κουζίνας, προκειμένου να μην θίξουν τους νεοαφιχθέντες μουσουλμάνους. Σωστό ή λάθος; Πώς θα επιτευχθεί εν πάση περιπτώσει η ανοχή όταν ο ένας πολιτισμός, ο ευρωπαϊκός, ανέχεται τις ιδιαιτερότητες του άλλου αλλά ο άλλος, ο μουσουλμανικός, δεν ανέχεται και θεωρεί προσβλητική την κουλτούρα της χώρας που τον φιλοξενεί;

Στην Ξάνθη πέρυσι, ο δήμαρχος του Δήμου Μύκης με την αιτιολογία ότι η συντριπτική πλειονότητα του Δήμου του αποτελείται από μουσουλμάνους, ζήτησε να μην ξαναγίνουν γιορτές για τα Χριστούγεννα στα σχολεία του Δήμου και να μην εμφανιστούν Αγιοβασίληδες στα νηπιαγωγεία επειδή προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα των μουσουλμάνων. Μάλιστα, στο έγγραφο που απέστειλε στο υπουργείο Παιδείας, ανέφερε: «Οι επίσημες θρησκευτικές μας εορτές είναι τα δύο Μπαϊράμια και τα πέντε καντήλια». Το ενδιαφέρον στο έγγραφο, όμως, δεν είναι αυτό. Ο δήμαρχος επισημαίνει: «Όλες αυτές οι ενέργειες έρχονται να επιβεβαιώσουν την αναγκαιότητα του πάγιου αιτήματος της μειονότητας για την εφαρμογή δίγλωσσης (ελληνικής και τουρκικής) εκπαίδευσης». Το ερώτημα, απλό: η μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη είναι θρησκευτική μειονότητα, σωστά; Οι απόγονοι, πια, της ανταλλαγής πληθυσμών θεωρούνται τουρκογενείς ή τουρκόφωνοι από την ελληνική, τουλάχιστον, βιβλιογραφία. Δεν είναι άλλο ο σεβασμός στο θρησκευτικό συναίσθημα και άλλο η «τουρκική εκπαίδευση», που προφανώς δεν είναι ζήτημα γλώσσας μόνο, που ζητεί ο δήμαρχος;

(Και αν, στην τελική, έχει τόση σημασία το θρησκευτικό συναίσθημα, για ποιον λόγο δεν ζητούν τα σχολεία του Δήμου Μύκης να μην έχουν αργία τα Χριστούγεννα και το Πάσχα; Όπως, ας ξεφύγουμε από το θέμα μας για λίγο, γιατί όλοι όσοι ζητούν να μην υπάρχει θρησκευτικός προσανατολισμός στα ελληνικά σχολεία ούτε προσευχή και εικονίσματα στις τάξεις δεν ζητούν την κατάργηση των θρησκευτικών αργιών επίσης; Τον Χριστό πολλοί εμίσησαν, την αργία του Αγίου Πνεύματος, για παράδειγμα, ουδείς, ε;)

Μουσουλμάνος ιεροκήρυκας στην Τουρκία χαρακτήρισε «καταραμένο» το σκάκι και υποστήριξε ότι «οι περισσότεροι άνθρωποι που παίζουν αυτό το παιχνίδι είναι ψεύτες». Κατά τον ίδιο, είναι «χειρότερο από το να παίζεις τυχερά παιχνίδια και από το να καταναλώνεις χοιρινό κρέας». «Το να παίζεις σκάκι είναι χειρότερο από το να παίζεις τυχερά παιχνίδια και από το να καταναλώνεις χοιρινό κρέας. Οι άνθρωποι που παίζουν σκάκι είναι πιο επιρρεπείς σε ψέματα από τους άλλους». Ο γνωστός μουσουλμάνος ιεροκήρυκας Αχμέτ Μαχμούτ Ουνλού ασφαλώς δεν κάθησε να εξηγήσει πόθεν πώς το Κοράνι καταδικάζει το σκάκι, αρκεί που το καταδικάζει ο ίδιος. Και αυτό είναι το πρόβλημα: Το Κοράνι, δυσερμήνευτο κείμενο για τον απλό πιστό, εναπόκειται στην ερμηνεία του κάθε ιεροκήρυκα και κατ' επέκταση οι πιστοί διαμορφώνονται ανάλογα με το ποιος είναι ο ερμηνευτής του Κορανίου με τον οποίον συντάσσονται. Έτσι, κάποιοι καταλήγουν αυστηρότατοι και ορθόδοξοι μουσουλμάνοι και προβαίνουν σε αναρτήσεις ουσιαστικά υπέρ του ISIS στο τουρκικό Twitter, θεωρώντας μια δολοφονική ενέργεια απόδοση θείας δίκης στα κεφάλια συμπολιτών τους, δίχως, μάλιστα, να θρηνούν τον θάνατο ομοεθνών τους.

Κάποιοι λένε ότι στον 21ο αιώνα το Κοράνι θα πρέπει να ερμηνευθεί σε ένα μεταφορικό, πιο πνευματικό και ειρηνικό πνεύμα. Αλλά και εδώ υπάρχει πρόβλημα. Από τον 11ο αιώνα η συναίνεση μεταξύ των μελετητών του Ισλάμ είναι ότι οι «Πύλες του ijtihad» (της διερμηνείας) «είναι κλειστές». Έκκληση για νέες ερμηνείες ισοδυναμεί με ιερόσυλη απόρριψη αιώνων ισλαμικής παράδοσης, τουλάχιστον σύμφωνα με τους πιο συντηρητικούς κύκλους του σουνιτισμού.

Τα αυτοκόλλητα της Κωνσταντινούπολης το 2010 εναντίον του Baba Noel, η απαγόρευση του σκακιού στο ποίμνιο ενός διάσημου ιεροκήρυκα, η απαίτηση να μην πατήσει το πόδι του ο Άγιος Βασίλης στα σχολεία του Δήμου Μύκης στην Ξάνθη και η κατάργηση του χοιρινού από τις καντίνες στα σχολεία στη Γερμανία είναι όλα συμπτώματα της ίδιας βαριάς ασθένειας. Ίσως, τελικά, ο πιστός μουσουλμάνος πρωτίστως να είναι μουσουλμάνος και μετά πολίτης οποιασδήποτε χώρας και συγχωρήστε μου τη γενίκευση, ασφαλώς έχω γνωρίσει μουσουλμάνους που χωρίς να συμπεριφέρονται δυτικά, σέβονται τον συνάνθρωπό τους. Αυτή η συμπεριφορά, όμως, των Τούρκων απέναντι στα ομοεθνή τους θύματα εξηγεί κατά ένα μέρος και την ευκολία με την οποία Δυτικοί, γεννημένοι και μεγαλωμένοι και σπουδαγμένοι στην Ευρώπη μουσουλμάνοι συντάσσονται με τους τζιχαντιστές και σκορπούν τον θάνατο στους συμπολίτες τους -ας μην ξεχνάμε τις υπηκοότητες των τρομοκρατών του Παρισιού και του αεροδρομίου των Βρυξελλών. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι στην προοδευτική αγγλική κοινωνία, οι χιλιάδες γυναίκες που ασπάζονται το Ισλάμ -σημείο των καιρών και αυτό- απαρνιούνται τον πρότερο βίο τους, τη δουλειά τους, τη διασκέδασή τους και τις παρέες τους και αφοσιώνονται στην πίστη, στον σύζυγο και στο σπιτικό τους. Ακόμα και στο δικό τους μυαλό, δεν συμβαδίζει η δυτική τους κουλτούρα και παιδεία με τη νέα τους πίστη.

Η Ευρώπη πρέπει να διορθώσει τα λάθη της και η λύση ασφαλώς δεν είναι στην απαγόρευση του χοιρινού λουκάνικου ούτε στην απαγόρευση της μπούρκας από την άλλη πλευρά.

Γαλανιάδη Εύα