Ο φορολογικός σουρεαλισμός και η Εκκλησία

Time to read
less than
1 minute
Read so far

Ο φορολογικός σουρεαλισμός και η Εκκλησία

Αύγουστος 08, 2017 - 10:13

Πρωί Δευτέρας και στον Σκάι μια φοροτεχνικός εξηγεί για ποιον λόγο τρεις στους δέκα δεν πλήρωσαν φόρο εισοδήματος: η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων είναι πολύ μικρότερη από εκείνη που το κράτος έχει ορίσει. Δεν είναι δυνατόν, είπε, από μια επιχείρηση με κέρδος 20.000 ευρώ το κράτος να ζητεί σε φόρους και εισφορές τα 11.000 ευρώ. Ζούμε στην εποχή, επομένως, όχι του σκληρού ρεαλισμού, αλλά του σουρεαλισμού, αφού η κυβέρνηση πιστεύει ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας και αφού –αντίθετα με ό,τι ορίζει το Σύνταγμα- πληρώνουμε παραπάνω από όσο αντέχουμε.

Σχόλιο: ασφαλώς η κυβέρνηση πιστεύει ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε, αφού έτσι κι αλλιώς βάζει χέρι στις όποιες καταθέσεις έχουν απομείνει, κατάσχοντας δεκάδες χιλιάδες τραπεζικούς λογαριασμούς.

Μέσα σε όλα αυτά, πληρώνουμε και 38(!) φόρους για το ίδιο ακίνητο. Βασιλιάς όλων, ο ΕΝΦΙΑ που η κυβέρνηση θα καταργούσε αλλά τελικώς διπλασίασε με διάφορα κόλπα.

Ενώ, λοιπόν, βιώνουμε τα παραπάνω, μαθαίνουμε ότι απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους, αλλά όχι και το «Χαμόγελο του Παιδιού». Γεγονός που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, ιδιαιτέρως επειδή η συγκεκριμένη οργάνωση καλύπτει ένα τεράστιο κενό του κράτους για τη μέριμνα των παιδιών που βρίσκονται σε ανάγκη. Προσφάτως, στο «Χαμόγελο του Παιδιού» βρήκαν στέγη τα παιδιά της οικογένειας(;) ο πάτερ φαμίλιας της οποίας έδωσε στο 18 μηνών μωρό του ναρκωτικό χάπι. Το «Χαμόγελο» ανέλαβε τα παιδιά, λειτουργώντας εκεί όπου το κράτος θα έπρεπε να αναλάβει, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.

Αναρωτιούνται όλοι πώς μια αριστερή κυβέρνηση δεν στριμώχνει το «παπαδαριό» να πληρώσει. Κάτι που ο Σουηδός Γιωργάκης Παπανδρέου με το άρθρο 12 του νόμου 3842 είχε κάνει πραγματικότητα, έστω και για λίγο: Με το άρθρο 12 του νόμου 3842, καταργήθηκε από 1.1.2010 η φοροαπαλλαγή ιερών ναών, μητροπόλεων και Ιερών Μονών, συμπεριλαμβανομένων των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, για τα εισοδήματα από εκμίσθωση κτισμάτων και γαιών των νομικών αυτών προσώπων. Επίσης, καθιερώθηκε η φορολόγηση της μεγάλης μόνο ακίνητης περιουσίας με υψηλό αφορολόγητο όριο τα 400.000 ευρώ, και περιελάμβανε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο -και τα θρησκευτικά νομικά πρόσωπα. Η απαλλαγή από τον φόρο ίσχυε μόνο για τα ακίνητα που χρησιμοποιούνταν για λατρευτικό/θρησκευτικό σκοπό, δηλαδή τους ναούς (άρθρο 29). Με τον νόμο 4223/2013 οι Σαμαράς-Βενιζέλος έκαναν ενιαίο τον φόρο ακινήτων προς τα κάτω. Και θέσπισαν το αφορολόγητο της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Ακόμη, στο άρθρο του Τάσου Μανδραβέλη στην «Καθημερινή» (7/9/14) διαβάζουμε για την τροπολογία που έκανε δεκτή η κυβέρνηση τότε: «Το ένα ήμισυ του κυβερνητικού συνασπισμού (διά χειρός Ανδρέα Λοβέρδου) έκανε δεκτή την τροπολογία που κατέθεσε το έτερον ήμισυ (δηλαδή 16 βουλευτές της Ν.Δ.), η οποία προβλέπει: 1) αφορολόγητο για τους συνταξιούχους μοναχούς για καθαρό ποσό σύνταξης 9.500 ευρώ· για την ακρίβεια δεν υποχρεούνται καν σε υποβολή φορολογικής δήλωσης, 2) για εκμίσθωση ακινήτων από Μονές του Αγίου Όρους, το τέλος χαρτοσήμου των μισθωμάτων αποδίδεται από τον μισθωτή, 3) εξαιρούμε από την παρακράτηση και απόδοση φόρου ‘’την Ιερά Κοινότητα, τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους και τα εξαρτήματα αυτών’’, όταν απασχολούν πρόσωπα για πάσης φύσεως μισθωτή εργασία».

Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2010 είχε καταψηφίσει τον νόμο που προέβλεπε τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Να τα θυμόμαστε τα παραπάνω, κυρίως όσοι πιστεύουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα έβαζε με το κατεστημένο σε κάθε μορφή του. Και σήμερα στην ουσία κάνει «ανταλλαγές» με την Εκκλησία, ή αλλιώς με αυτό που ονομάζουν οι ψηφοφόροι του «παπαδαριό». Ενδεχομένως, η απαλλαγή των Μονών του Άθω από τη φορολόγηση –την οποία προχθές, ειρήσθω εν παρόδω, καταψήφισε μόνο το Ποτάμι- να αποτελεί ένα μέσον για να επιτύχει κάτι άλλο, ίσως μικρότερη αντίδραση όταν φέρει στη Βουλή το ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών ή της τεκνοθεσίας. Πέρα από το political correct του πράγματος, μιλάμε για μια τεράστια δεξαμενή ψηφοφόρων την οποία και η ΝΔ προσεγγίζει έστω και δειλά.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το κράτος δεν φορολογεί τις Μονές με ΕΝΦΙΑ επειδή μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή απαλλοτριώθηκαν εκκλησιαστικά εδάφη και δόθηκαν στους πρόσφυγες, για τα οποία ουδέποτε δόθηκε αποζημίωση στην Εκκλησία.

Ρωτάμε: Και γι' αυτό η Εκκλησία μένει αλώβητη από τον φορολογικό σουρεαλισμό που κατατρύχει την ελληνική κοινωνία;

Ελάτε, τώρα...

Το Κράτος δεν διαχωρίζεται από την Εκκλησία προς το παρόν τουλάχιστον και όποιος πιστεύει ότι ο διαχωρισμός είναι εφικτός, πλανάται πλάνην οικτρά και χαζοχαίρεται με τις κραυγούλες του κάθε Γαβρόγλου. Το «Χαμόγελο» θα συνεχίσει να φορολογείται σουρεαλιστικά, όπως όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα, όπως εσείς και εγώ. Και ετούτη η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κάνει πολιτική με μεγαλοστομίες απέναντι στις θέσεις τις Εκκλησίας, αλλά στην ουσία συμπορευόμενη μαζί της.

Επειδή αλλιώς δεν γίνεται.

Γαλανιάδη Εύα