Γράφει ο Παύλος Χρηστίδης
Το μεταναστευτικό αποτελεί ένα βαθιά κοινωνικοπολιτικό ζήτημα στο οποίο τυχόν λάθος χειρισμοί μπορούν να αποδειχθούν μοιραίοι τόσο για τον τόπο υποδοχής όσο και για την ένταξη και αφομοίωση των μεταναστών-προσφύγων σε αυτόν. Το μεταναστευτικό για χώρες με γεωπολιτική θέση όπως η Ελλάδα , δεν μπορεί να αποτελεί ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλά σταθερής πολιτικής σύγκλισης, αφού αποδέκτες και ασυνείδητα διαχειριστές των πολιτικών που ακολουθεί η εκάστοτε κυβέρνηση γίνονται πάντα οι πολίτες.
'Αρθρο του Γιάννη Μανιάτη (ΤΑ ΝΕΑ, 23 Μαΐου 2020) :«Restart για ένα ανταγωνιστικό και εξωστρεφές αναπτυξιακό υπόδειγμα»
Αναστοχασμός κι επανεκκίνηση. Η κρίση βοηθά να δούμε με νέα ματιά τα αποτυχημένα προηγούμενα πρότυπά μας, ενώ η νέα οικονομική εξίσωση με τους άπειρους αγνώστους, επιβάλει αποτελεσματικό restart ενός νέου βιώσιμου, έξυπνου, ανθεκτικού, ανταγωνιστικού, εξωστρεφούς αναπτυξιακού υποδείγματος.
Άρθρο του Γιάννη Μανιάτη στην εφημερίδα ''Τα Νέα'':
άρθρο του Δημήτρη Κοδέλα
Είναι βέβαιο ότι ο κορωνοϊός και η διαχείρισή του, πέρα από τα όρια των συστημάτων υγείας, δοκιμάζει και τις αντοχές μεγάλων κλάδων της οικονομίας, ανάμεσά τους και της αγροτικής.
Εάν το κράτος «επιστρέφει» και, ελέω κορωνοϊού, αμφισβητούνται βασικές λειτουργίες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και αναζητείται… αλληλεγγύη, τότε είναι μάλλον αναμενόμενη η μεγάλη συζήτηση που αναπτύσσεται για την διατροφική επάρκεια κάθε χώρας και την συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας, με βάση τις δυσκολίες που έχουν προκύψει.
Σημασία έχει η ηθική; Το να είναι κάποιος ηθικός; Καλός; Ενάρετος; Όπου κι αν πιστεύει; Το τέλος, η κατάκτηση είναι η αρετή; Αρκεί αυτό; Κι αν κάποιος βρίσκεται πίσω από την αρετή; Το ευαγγέλιο είναι ένας ακόμη ηθικός κανόνας, κώδικας, νόμος;
Το εκκλησιαστικό σώμα δεν αποτελεί μία σύναξη με νεκρωμένα τα αισθητήρια του. Παραμένει ένα ζωντανό σώμα, μία κοινωνία προσώπων, κι εφόσον απαριθμείται από πρόσωπα, είναι λογικό να παράγει συνήθειες, αντιλήψεις. Επουδενί, δεν μοιάζει με μουσειακό έκθεμα, αλλά ως ζωντανός οργανισμός έχει την ικανότητα να ακροβατεί σε ισορροπίες, υπερβολές, ακρότητες.
Του Ηλία Παπαδόπουλου, ξεναγού, μέλους της ΝΕ ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδας
Προσπαθώντας να προβλέψουν τις τάσεις στον τουρισμό μετά την επιδημία του κορωνοϊού οι περισσότερες αναλύσεις συμφωνούν στο ότι, το πρώτο τουλάχιστον διάστημα, θα κυριαρχούν οι επισκέπτες νεαρότερης ηλικίας, οι οποίοι θα ταξιδεύουν σε μικρές ομάδες με δικό τους ή νοικιασμένο μέσο μεταφοράς, θα μένουν σε μικρούς ξενώνες ή διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης και θα προτιμούν προορισμούς που θα μπορούν να προσφέρουν θεματικές εμπειρίες κατά τη διάρκεια της παραμονής τους και δεν θα θεωρούνται κορεσμένοι.
Η παρουσία του καθηγητή Τσίοδρα και Χαρδαλιά στις 10/4/20 στο οικισμό των ρομά στην νέα Σμύρνη Λάρισας ένα οικισμό που είχε μπει σε καραντίνα από την προηγούμενη μερα 9/4/20 γεννά απορίες για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίσθηκε η ολη κατάσταση.
Έχουμε αλήθεια το χρόνο να σκεφτούμε.
Απ’ αυτό που ζούμε προκύπτουν:
1/ Η κυβέρνηση ενήργησε έγκαιρα και σ’ αυτό οφείλεται η χαμηλή καμπύλη κρουσμάτων.
2/ Το δημόσιο σύστημα υγείας έχει τρωθεί σε μεγάλο βαθμό και αυτό προκύπτει από την αναλογία επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και θανάτων που είναι περίπου 4%. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλό για ένα σύστημα υγείας που δεν πιέζεται όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη.
