Απέναντι από το Πορτοχέλι, στην περιοχή Μπουζέικα υπήρχε η αρχαία πόλη Αλιείς της Αργολίδας η οποία ήκμασε για περίπου εκατό χρόνια (468-362 π.Χ.) Η Ακρόπολή της βρισκόταν στην κορυφή του λόφου στη θέση Καστράκι (Μπιζάνι), ενώ η πόλη εκτεινόταν στις πλαγιές και στον γειτονικό λόφο, όπου σήμερα σώζονται υπολείμματα τείχους. Μέρος της πόλης με τα τείχη του αρχαίου λιμανιού και δύο ναούς του Απόλλωνα, βρίσκονται σήμερα σε μικρό βάθος κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Οι πρώτοι κάτοικοι των Αλιέων ήταν γηγενείς Δρύοπες. Το 468 π.Χ. μετά την καταστροφή των Μυκηνών και της Τίρυνθας από τους Αργείους, εγκαθίστανται στην πόλη Δωριείς Τυρίνθιοι οι οποίοι κατέφυγαν στην Ερμιονίδα στους συγγενείς φυλετικά Δρύοπες, μετά από χρησμό του ιερού του Απόλλωνα. Οι δύο πληθυσμοί έμελλαν να συμβιώσουν για ενάμισι περίπου αιώνα.

Το όνομα της πόλης οφειλόταν στην κύρια δραστηριότητα των κατοίκων, που ήταν η αλιεία, συλλογή και επεξεργασία κοχυλιών πορφύρας, η οποία ήταν περιζήτητη την εποχή εκείνη. Η ακμή των Αλιέων βασίστηκε στην εξαγωγή της πορφύρας, στην παραγωγή λαδιού και κρασιού και στη σημαντική θέση της Ακρόπολης και του φυσικού λιμανιού της, που ήταν ένα από τα τρία λιμάνια της Ερμιονίδας (μαζί με αυτά της Ερμιόνης και του Μάσητα).

Η πόλη ήταν αρχικά σύμμαχος της Σπάρτης. Κατά τη διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου η πόλη αναγκάζεται να συμμαχήσει και με τα δύο στρατόπεδα, Σπαρτιάτες και Αθηναίους. Το 430 π.Χ. κατόπιν στρατιωτικών επεμβάσεων των Αθηναίων εξαναγκάζεται βίαια να συμμαχήσει με την Αθήνα. Το 370-369 οι Αλιείς συμμαχούν και πάλι με την Σπάρτη, αλλά μετά τη Μάχη της Μαντινείας υποκύπτουν στον Επαμεινώνδα και τους Αργείους συμμάχους του. Μετά την συνθήκη ειρήνης του 362 π.Χ., η πόλη ανεξαρτητοποιείται. Τέλος, το 303 π.Χ. ο Δημήτριος ο Πολιορκητής την καταστρέφει ολοσχερώς, βοηθούμενος από τους παλαιούς κατοίκους Δρύοπες.