Δικαστές δεν είμαστε. Γι' αυτό, ώσπου να αποφανθεί η Δικαιοσύνη, σιωπούμε.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης, πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, καταδικάστηκε χθες σε δώδεκα χρόνια κάθειρξης για δύο βιασμούς ανηλίκων. Η Δικαιοσύνη, δηλαδή, αποφάνθηκε.

Αλλά, ώσπου να πάει η υπόθεση στο Εφετείο, η Δικαιοσύνη του επιτρέπει να κυκλοφορεί ελεύθερος, με περιοριστικούς όρους και με καταβολή εγγύησης ύψους 30.000 ευρώ, χρήματα τα οποία βρέθηκαν, όπως πληροφορούμαστε σήμερα. Έτσι, από το μεσημέρι της Πέμπτης 14 Ιουλίου, ο κ. Λιγνάδης θα επιστρέψει στην «κανονική» του ζωή.

Απορία: Πώς είναι δυνατόν στην απόφαση να αναφέρεται ότι ο κ. Λιγνάδης δεν δικαιούται κανένα ελαφρυντικό αλλά μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος ώσπου η υπόθεση να πάει στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο;

Οι απλοί πολίτες ξεσηκώθηκαν με την απόφαση. Δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη απόφαση που προκαλεί αντιδράσεις στους πολίτες της χώρας μας. Τον τελευταίο μήνα αφέθηκε ελεύθερος ένας άνδρας που εν ώρα υπηρεσίας σκότωσε ένα παιδί 15 χρόνων, ένας άλλος άνδρας που σκότωσε στο ξύλο έναν άνθρωπο με κλωτσιές στο κεφάλι, ένας άλλος που βίασε τρεις γυναίκες και ο πρώην διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, για τον οποίον η Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι βίασε δύο ανήλικα.

Οι απλοί πολίτες, οι πολίτες αυτής της χώρας, που βλέπουν να συμβαίνουν όλα αυτά, τι να περιμένουν από την Ελληνική Δικαιοσύνη;

Δεν έχουν δίκιο να ξεσπούν; Τι θα πει ένοχος για δύο βιασμούς, ποινή φυλάκισης δώδεκα χρόνια αλλά αναστολή της ποινής;

Άλλο πράγμα η αποσυμφόρηση των φυλακών, άλλο πράγμα να κυκλοφορούν ελεύθεροι εγκληματίες.

Ο επίδοξος βιαστής, δηλαδή, τι θα σκεφτεί; Ας βιάσω, αφού θα είμαι έξω σε λίγους μήνες, και ως το Εφετείο θα περνάω ζάχαρη;

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του news247.gr, «διαμορφώθηκαν οριακές πλειοψηφίες (4-3) οι οποίες άφησαν πολλά περιθώρια στην έκβαση της απόφασης. Σε αυτές τις οριακές ασυμφωνίες «πάτησε» και ο Αλέξης Κούγιας διεκδικώντας την αναστολή εκτέλεσης της ποινής του καταδικασθέντος σκηνοθέτη.

Ο απλός πολίτης βλέπει ότι: Του κλέβουν το σπίτι, οι δράστες κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ο εγκληματίας που «σιδέρωνε» και σκότωνε ηλικιωμένους για να τους κλέψει, και πιάστηκε στη Μύκονο, ελεύθερος κι αυτός, για τον ξυλοδαρμό επιχειρηματία. Βιαστές βγαίνουν έξω ύστερα από τρία χρόνια στη φυλακή, και βιάζουν ξανά. Οι ίδιοι και οι ίδιοι συλλαμβάνονται στην Αρκαδία για κλοπές, ο καθένας έχει στην Αστυνομία τόσους φακέλους όσοι χωρούν σε μια βιβλιοθήκη, και κυκλοφορούν κι αυτοί ελεύθεροι. Δικαιοσύνη δεν είναι τα νομικίστικα τερτίπια, οι νόμοι που θεσπίζονται βιαστικά και «μπάζουν» από παντού, οι εισαγγελικές εντολές και τα βουλεύματα.

Δικαιοσύνη είναι ο θεσμός - θεμέλιο της εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος.

Και οι θεσμοί δεν είναι υπό κατάρρευση στη χώρα μας απλώς. Είναι υπό χειραγώγηση.

Γαλανιάδη Εύα