Άρθρο

Ζούμε στη εποχή των μεγάλων λόγων, των μικρών πράξεων και του μηδενικού αποτελέσματος. 

Στην εποχή των διαπιστώσεων, των υποσχέσεων, των φθηνών δικαιολογιών και της παντελούς απουσίας της συναίσθησης της ευθύνης. 

Ακόμα χειρότερα, της παντελούς έλλειψης λογοδοσίας.

«Δεν ξέρω, δεν έχω ενημερωθεί, δεν έχω διαβάσει.» 

Φράσεις που ακούμε από τους εκπροσώπους των πολιτών στα δημοτικά συμβούλια αλλά και από τα πλέον επίσημα κυβερνητικά χείλη. 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπρούσαλης*

Ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η συνεχιζόμενη φαρσοκωμωδία στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής με καταθέσεις απίθανων μαρτύρων αξιωματούχων κτλ. από το απώτερο παρελθόν, για να διερευνηθούν, υποτίθεται, σε βάθος τα αίτια και οι υπεύθυνοι της περσινής σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, παρουσιάστηκε πρόσφατα στο υπουργικό Συμβούλιο και το στρατηγικό σχέδιο του σημερινού Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών για το μέλλον του ελληνικού σιδηροδρόμου.

Η ελληνική κοινωνία, και με τη λέξη «κοινωνία» εννοώ απλώς το σύνολο των ανθρώπων και όχι, σε καμία περίπτωση, ένα σύνολο ανθρώπων με χαρακτηριστικά τέτοια που να επιτυγχάνεται η Κοινωνία ως ύψιστη ανθρώπινη αρετή, βρίσκεται αυτές τις ημέρες σε ένα από εκείνα τα διλήμματα που για ακόμα μία φορά την διαιρούν σε «χριστιανούς» και «άπιστους», σε «οικογενειάρχες» και «αλήτες», σε ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους, σε «νοικοκυραίους» και στους άλλους, όπου «άλλοι», όσοι άνθρωποι επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή τους εκτός των παραδοσιακών κοινωνικών συμβάσεων και δομών.

Δυστυχώς, η λήξη του συνοδεύεται από τρεις δυσοίωνες διαπιστώσεις:

- 1η διαπίστωση: υπάρχει μεγάλος κίνδυνος απώλειας κοινοτικών κονδυλίων. Το ΕΣΠΑ παρά την μεγάλη υπερδέσμευση του, σε εντάξεις και συμβάσεις έργων, δεν θα μπορέσει να κλείσει, στο σύνολο των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του.